رادیوگرافی دندان چیست ؟
رادیوگرافی دندان با هدف ارزیابی سلامت دهان انجام می‌شود. در این نوع تصویربرداری از پرتوهای ایکس با دز پایین برای ایجاد تصاویر داخل دهانی دندان‌ها و لثه‌ها استفاده می‌شود. این تصاویر می‌توانند به دندانپزشک برای شناسایی مشکلات دندانی مانند حفره‌ها، پوسیدگی دندان و دندان‌های آسیب‌دیده کمک کنند.
رادیوگرافی دندان چیست ؟
تصویربرداری دندان با اشعه ایکس معمولا سالانه با مراجعه به دندانپزشک انجام می‌گیرد. تصویربرداری‌ها همچنین می‌توانند با درخواست دندانپزشک به دنبال ایجاد مشکل یا درمان دندانی، تعداد دفعات بیشتری به کار گرفته شوند. فاکتورهایی که بر تصویربرداری دندانپزشکی با اشعه ایکس اثر می‌گذارند شامل: سن، سلامت فعلی دهان و دندان، نشانه‌های بیماری دهانی، سابقه بیماری‌های لثه و یا پوسیدگی دندان می‌شوند. اگر بیمار جدیدی هستید، احتمالاً تحت پرتونگاری دندانی قرار می‌گیرید تا دندانپزشک جدید شما بتواند تصویری شفاف از سلامت دنداننان به دست آورد.
خطرات رادیوگرافی دندان با اشعه ایکس
با اینکه در تصویربرداری دندان از اشعه ایکس استفاده می‌شود اما میزان آن به‌قدری کم است که برای کودکان و بزرگسالان، ایمن محسوب می‌شود. در صورتیکه دندانپزشک شما از تصویربرداری دیجیتال به جای فیلم‌های معمولی استفاده کند، خطرات ناشی از پرتوگیری کاهش بیشتری می‌یابد.
برای تصویربرداری یک پیش‌بند محافظ بر روی قفسه سینه، شکم و لگن قرار می‌گیرد تا از پرتوگیری ناخواسته به اندام‌های حیاتی جلوگیری شود. همچنین ممکن است یک محافظ تیروئید بر روی غده تیروئید قرار داده شود. کودکان و زنان باردار یا زنانی که در سن باروری هستند، باید از یک پیش‌بند سربی محافظ استفاده کنند.
باید به این نکته توجه کرد که بارداری یک شرایط استثناست. زنان باردار یا زنانی که احتمال بارداری در آن‌ها وجود دارد، باید از دریافت هرگونه اشعه ایکس خودداری کنند؛ چون این پرتوگیری برای رشد جنین ایمن نیست.
تصویربرداری دیجیتال یکی از انواع تصویربرداریهای دو بعدی است که امکان ارسال مستقیم تصاویر را به کامپیوتر را فراهم می‌کند. این تصاویر می‌توانند روی مانیتور در عرض چند ثانیه نمایش داده شوند و ذخیره یا چاپ گردند. تصویربرداری دیجیتال در مقایسه با تصویربرداری معمولی چندین مزیت دارند.
به عنوان مثال قابلیت تقویت و بزرگنمایی تصویر در تصویربرداری دیجیتال وجود دارد. این موضوع باعث می‌شود تا دندانپزشک به راحتی بتواند کوچک‌ترین تغییراتی که با معاینه دهانی قابل رویت نیست را مشاهده کند. همچنین در صورت نیاز می‌تواند تصاویر را به صورت الکترونیکی برای دندانپزشک دیگری ارسال کند. نکته مهم اینجاست که بیمار در تصویربرداری دیجیتال اشعه کمتری نسبت به رادیوگرافی‌های معمولی دریافت می‌کند.