ایمپلنت چیست؟
ایمپلنت مجموع قطعاتی است که با جراحی داخل فک ثابت میشوند روی آن دندان مصنوعی قرار میگیرد و در نهایت ظاهری مشابه با دندان طبیعی پیدا میکند.
بهطور کلی برای گذاشتن ایمپلنت دندان چندین مرحله باید انجام شود تا قطعات تشکیل دهنده در کنار یکدیگر قرار گیرند و بیمار بتواند به جای دندان طبیعی از آن استفاده کند. ایمپلنت از نظر ظاهری مشابه دندان طبیعی است و در دهان همان حس طبیعی را برای جویدن القا میکند و سوء هاضمه ایجاد شده بر اثر ناتوانی در جویدن غذا را برطرف مینماید.
ایمپلنت دندان برای جایگزین کردن یک یا چندین دندان از دست رفته کاربرد دارد و میتواند برای تمام دندانها به صورت ثابت یا متحرک استفاده شود. در هر دو حالت فوق کلمه ایمپلنت استفاده میشود اما حالت دوم بیانگر معنی واقعی ایمپلنت میباشد و به مجموعهای از قطعات ایمپلنت گفته میشود و هر کدام از قطعات به تنهایی نام و کارایی مجزایی دارند.
مزایای ایمپلنت
بزرگترین مزیت ایمپلنت حفظ استخوان باقیمانده و جلوگیری از تحلیل استخوان (که به خاطر بی دندانی رخ میدهد) میباشد. مزیت دیگر ایمپلنت عدم نیاز به تراش دندانهای مجاور در صورت استفاده از پروتز ثابت و کمک به گیر و ثبات پروتز متحرک از طریق ساختن اوردنچر (پروتز متحرک متکی بر ایمپلنت) است.
– کاشت دندان را میتوان در زمره درمانهای دندانپزشکی مادام العمر قرار داد.
– از جنس آلیاژ تیتانیوم است که پوسیده نمیشود
– نوع مرغوبتر آن استحکامی بیش از دندان طبیعی دارد.
– اگر از تکنیک پیشرفته استفاده شود درمان ایمپلنت در ردیف درمانهای دندانپزشکی کوتاه و کمدرد است.
– در مقایسه با هزینههای چند بار پر کردن و عصب کشی دندان، روکش دندان و … در دراز مدت درمان کاشت دندان درمان میتواند مقرون به صرفه باشد.
انواع مختلف ایمپلنت دندانی
- Endosteal: این ایمپلنت معمولاً مانند یک پیچ یا استوانه یا تیغهای شکل هستند که از فلز یا فلز پوشش داده شده با سرامیک یا مواد سرامیکی ساخته میشوند. این نوع از ایمپلنت در استخوان فک جا میگیرد.
- Subperiosteal: این نوع ایمپلنت در استخوان و در زیر لثه قرار میگیرند و از جنس فلز تیتانیوم ساخته میشوند تا بهخوبی به استخوان فک بچسبد.
- Transos-teal: این نوع ایمپلنت به شکل یک پین فلزی یا یک قاب U شکل میباشد که از بین استخوان فک و بافت لثه عبور میکند و به داخل دهان میرسد.
مراحل کاشت ایمپلنت (دندان)
جراحی ایمپلنت با بیحسی موضعی و معمولاً در ۴ مرحله انجام میشود. از اولین جراحی تا آخرین جراحی حدوداً ۹ ماه به طول میانجامد؛ اما این زمان بستگی به شرایط استخوان فک برای قبول ایمپلنت و شرایط ایمنی بدن برای التیام و ترمیم زخم دارد و ممکن است مدت زمان بیشتری برای ترمیم و التیام نیاز باشد.
در مرحله اول جراحی، در صورت مناسب بودن تراکم استخوان فک، (Fixture) به همراه کاور اسکرو (Cover screw) در فک جاگذاری میشود؛ و در صورت نیاز به تحریک استخوان سازی و بدست آوردن تراکم استخوان مطلوب از بایومتریالها (پودر استخوان و ممبرین و …) استفاده میگردد. بایومتریالها دارای انواع مختلفی هستند و از منابع متفاوتی تولید میشوند و بسته به تشخیص دکتر نوع بایومتریال مناسب انتخاب میگردد. معمولاً پس از گذشت ۲۴–۱۲ هفته لثه اطراف فیکسچر را میگیرد. در این زمان مرحله دوم جراحی یعنی برداشتن کاور اسکرو و قرار دادن هیلینگ اباتمنت (Healing Abutment) به جای آن انجام میشود سپس بعد از گذشت ۲–۱ هفته، قالبگیری به کمک ایمپرشن و آنالوگ (Impression Coping and Analog) انجام میشود تا شکل دندان مورد نظر ساخته شود و اندازه اباتمنت لازم مشخص شود و در مرحله آخر دندان پروتزی آماده شده که به همراه اباتمنت است روی فیکسچر قرار میگیرد.